- yekəqulaq(lı)
- sif. Qulaqları çox böyük olan; palazqulaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
pələqulaq(lı) — sif. İri, yastıqulaqlı. Balacaboylu, kök, pələqulaq, yekəburun bir uşaq əlini yuxarı qaldırıb dedi. Ə. Abasov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pələqulax — (Gəncə, Kürdəmir, Şəki) yekəqulaq. – Pələqulağ atı satdım (Gəncə); – Pələqulax qoyun sütdüdü (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qalxanqulaq — sif. Yekəqulaq, qulaqları böyük; iri qulaqlı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zağar — I (Quba) bax zağa I. – Bu uşağ hələ əvvəldən zağardu II (Cəlilabad, Lənkəran, Masallı, Salyan) Əli yaman zağar adamdu, xoşuma gəlmey (Lənkəran); 2. dikbaş, sözə qulaq asmayan (Salyan); – Bı kətdə zağar uşağ azzı III (Ağcabədi, Borçalı, Cəbrayıl,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti